Τα μάθατε τα νέα είμαι σίγουρος. Το πολιτικό σκηνικό της χώρας μας άλλαξε. Υπό το βάρος του μακροχρόνιου δικομματισμού και των σκανδάλων, που προσφάτως εκδίδονται και σε DVD με όλα τα xtras ,η ελληνική κοινωνία τόλμησε τη μεγάλη ανατροπή. Γύρισε την πλάτη στα δύο μεγάλα κόμματα και ψηφίζει Αλέξη Τσίπρα. Μέχρι τις εκλογές βέβαια όλοι αυτό θα δηλώνουν. Τώρα είναι η ώρα να ξεσπαθώσει ο απατημένος συμβασιούχος, ο χαμηλοσυνταξιούχος και ο ανειδίκευτος εργάτης. Τώρα, όχι στις εκλογές. Διότι όταν θα έρθει εκείνη η κορυφαία ώρα για τον έλληνα τότε θα αρχίσει να μαζεύει προσφορές από τους υποψηφίους. Όποιος του τάξει τα περισσότερα αυτόν θα ψηφίσει. Και δεν πιστεύω πως ένας υποψήφιος του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. μπορεί να τάξει και πολλά. Για αυτό τώρα είναι η ώρα για κάθε έκφραση του προοδευτισμού. Μετά θα σκεφτούμε μόνο το τομάρι μας.
Ώρες-ώρες αυτή η χώρα μου θυμίζει μια τεράστια φυλακή, όπου οι δεσμοφύλακες αφήνουν τους κατάδικους να βγαίνουν βόλτα στην αυλή για να ξεσκάσουν και μετά άντε πάλι μέσα στα σίδερα. Έτσι και ο έλληνας, τώρα με την έξαρση του προοδευτισμού είναι σα να βγαίνει βόλτα στην αυλή της φυλακής του. Δε λέω, καλές οι βόλτες αλλά άμα είναι να γυρνάς μετά στο μπουντρούμι τί να το κάνεις; Δηλαδή καλός είναι ο Αλέξης αλλά ως τις εκλογές. Μετά θα αρχίσει πάλι το γνωστό παραμύθι από τους μεγάλους με τα ταξίματα τα βύσματα και τις διαπλοκές. Και θα τη γλιτώσουν για άλλη μια τετραετία οι πρασινοφρουροί και οι δεξιοί. Και θα μας μείνει ο Αλέξης που θα βγει να πει ότι έγινε το πρώτο βήμα για την αλλαγή. Ξέρεις όμως Αλέξη πόσες φορές έγινε αυτό το πρώτο βήμα; Ίσα με 100 φορές και βάλε. Το θέμα είναι να γίνει το δεύτερο βήμα και το τρίτο και μετά κάτι θα χει γίνει. Από πρώτα βήματα χορτάσαμε.
Ελπίζω βέβαια όλος αυτός ο αναβρασμός να καταλήξει κάπου ωραία. Να διαμορφωθεί μέσα από τις κοινές δράσεις και τις συζητήσεις μια καινούρια ιδεολογία, μακριά από τον αυτοσκοπό της εξουσίας και τα συμφέροντα του καθένα. Και νομίζω πως το καλύτερο πεδίο δράσης για να γίνει αυτό είναι το περιβάλλον, για το οποίο επείγει να βρεθούν λύσεις άμεσα αποτελεσματικές. Αλλά βλέπω πως η κατεύθυνση που δίνεται από τους υπεύθυνους (οικολόγους κτλ) είναι μια soft παρουσίαση της πραγματικότητας. Νομίζω πως το μήνυμα πρέπει να έρθει πιο σκληρά στον κόσμο. «Παιδιά πεθαίνουμε» έτσι πρέπει να διαδοθεί. Και θα δούμε αν αυτός ο νέος προοδευτισμός αποδώσει καρπούς σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Μέχρι στιγμής τζίφος πάντως.
Αν έρθουμε και στο θέμα της παιδείας δε θα δούμε και κει σοβαρές αλλαγές από την «προοδευτική μεταστροφή» της κοινωνίας. Και δεν εννοώ πως περιμένω να γίνουν τα πράγματα παραδεισένια, όχι. Εννοώ τα ελάχιστα όπως ας πούμε αυτό που επικρατεί στις γενικές συνελεύσεις ή στις συζητήσεις των διαδρόμων. Δεν υπάρχει τίποτα καινούριο ακόμα, πουθενά. Βεβαίως θα γίνουν πολλές διαδηλώσεις ακόμα και το φοιτητικό κίνημα θα διεκδικήσει περισσότερα από αυτά που θα του δοθούν αλλά αυτό γινόταν πάντα. Στα αιτήματα ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα, στη διεκδίκηση είχαμε πάντα. Οι καταλήψεις πρέπει να γίνονται για καλύτερες συνθήκες και όχι για να χάνουμε τα μαθήματα και τις εξεταστικές. Έχει τεράστια διαφορά το ένα από το άλλο. Οι πορείες να γίνονται μαζικά και να είναι όλοι ένα και όχι να χει ο καθένας τη δικιά του πορεία για τα δικά του συμφέροντα. Ούτε εδώ βλέπω καμιά πρόοδο.
Αναρωτιέμαι λοιπόν τί είναι αυτό το καινούριο που όλοι λένε πως έρχεται και είναι ήδη προ των πυλών. Κάποιοι βολεμένοι σαραντάρηδες μου λένε πως αυτό το παραμύθι έγινε κι άλλες φορές και μετά έσκασε στη γη σα χαλασμένο καρπούζι. Και μου το παίζουν και μάγκες ότι τάχα αυτοί στον καιρό τους μασούσαν τα σίδερα ενώ εμείς δεν είμαστε για τίποτα. Και επειδή δε θέλω να τους απαντήσω προσωπικά το βουλώνω γιατί η δικιά μου γενιά (των 25άρηδων) στ’ αλήθεια δεν έκανε τίποτα άξιο λόγου ως τώρα. Το μόνο που έχει στο μυαλό της είναι πώς θα βολευτεί. Και οι εξαιρέσεις βέβαια υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Έχουμε φάει για τα καλά το παραμύθι των αποτυχημένων δημοσίων υπαλλήλων, το παραμύθι της τηλεόρασης και της σκατοφαγίας. Μας νανουρίζουν με σκυλάδικα και με σήριαλ και μείς τσιμπάμε και την πέφτουμε για ύπνο.
Κάποτε νόμιζα πως κάτι έβραζε κάτω από αυτόν τον υπόνομο, πως ο κόσμος ήθελε να μιλήσει και περίμενε τη στιγμή για να το κάνει. Τώρα ακούω πως αυτή η στιγμή ήρθε αλλά δε βλέπω να κουνιέται φύλλο. Τι έγινε ρε γαμώτο θα συνεννοηθούμε καμιά φορά; Όσο το σκέφτομαι καταλήγω πάλι στο να βλέπω το θέμα ατομιστικά. Καθένας θα κάνει ό,τι γουστάρει, θα τα πει όπως θέλει και δε θα περιμένει κανένα τρένο για να ανέβει. Όποιος θέλει να δράσει θα δράσει και θα πάει να βρει αυτούς που τον καταλαβαίνουν. Και δεν χρειάζεται καμιά δημοσκόπηση για να σηκωθεί από τον καναπέ του. Αν είναι να γεννηθεί το περιβόητο ρεύμα θα γεννηθεί εκ των πραγμάτων χωρίς να χρειαστεί κανένας μπροστάρης, διότι θα’ ναι όλοι μπροστάρηδες τότε. Δε θα χρειαστεί καμιά σημαία, γιατί θα γίνουν όλοι σημαίες. Και τότε να δεις πού θα πάνε και τα μπουζούκια και η eurovision και όλα αυτά τα υπνωτικά χάπια της νέας γενιάς.
Ως τότε θα ψάχνει ο καθένας μόνος του να βρει κάτι για να κρατηθεί ζωντανός μέσα στη λάσπη της πολιτικής και των ΜΜΕ. Μήπως και ο Αλέξης δεν είναι προιόν των ΜΜΕ; Ελπίζω πως δε θα’ ναι αν και πολύ το φοβάμαι. Διακόπτουμε για διαφημίσεις…
11 σχόλια:
Φίλε, πολύ καλοί οι προβληματισμοί σου αλλά να σου πω την αλήθεια δεν κατάλαβα κάτι(ίσως να το διάβασα και λίγο επιπόλαια). Έχεις εναποθέσει τις ελπίδες σου στον Τσίπρα; Να γελάσω τώρα ή μετά; Κι αναρωτιέσαι αν ο Τσίπρας αποτελεί προϊόν των ΜΜΕ; Φυσικά και αποτελεί και μάλιστα με πολύ ελκυστικό περιτύλιγμα. Μήπως γι αυτόν ακριβώς το λόγο δεν τον "διόρισε" (ουσιαστικά) αρχηγό του ο ΣΥΡΙΖΑ; ΄Η θεωρείς πως κάποιος στην ηλικία του Τσίπρα, όσο και να το αξίζει, μπορεί να γίνει αρχηγός κόμματος το οποίο δεν θα έχει ιδρύσει. Γιατί αρχηγοί μπορούμε να γίνουμε κι εμείς αλλά μόνο στο δικό μας κόμμα.Αλλιώς πρέπει να περιμένουμε να 45αρίσουμε τουλάχιστον και να ελπίζουμε σε μια διαφορετική τύχη απ'αυτή του Βενιζέλου!
Ας μή γελιόμαστε. Η πολιτική σήψη στον τόπο μας είναι τόσο βαθιά που ακόμα κι εμείς, οι νεότεροι από τον Τσίπρα, έχουμε γίνοι μουρόχαυλοι (όπως σωστά επισημαίνεις). Εκεί ποντάρει και ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, και τα ΜΜΕ και οι υπόλοιποι Πολιτικοί Σχηματισμοί που είτε προηγήθηκαν (Βλέπε Ράπτη, Καϊλή, Γκλέτσος κοκ), είτε θα ακολουθήσουν.
Και η απάντηση είναι μία φίλε μου στο ερώτημα-συλλογισμό σου: Τσίπρα έχουμε όλοι μας! Όλοι κρύβουν μέσα τους έναν φιλόδοξο αστραφτερό τηλεοπτικό αστέρα με μεγάλη δημοφιλία.Και όλοι, αν τους δοθεί η ευκαιρία θα τον βγάλουν! Το σε ποιόν όμως θα δοθεί αυτή η ευκαιρία το κανονίζει μόνο το "σύστημα"(μέρος του οποίου βέβαια ΔΕΝ είμαστε κι εμείς-όπως πολλοί δεξιόστροφοι σκόπιμα υποστηρίζουν). Γι αυτό λοιπόν, ας τραγουδήσουμε μαζί,όπως τραγούδησε κι ο Στελάρας: "Το σύστημα είναι ένοχο μα δεν το δίκασε κανείς!".
"Διδάσκων" αεί διδασκόμενος
φιλε παππα ειναι σαφες οτι δεν εχουν ολοι εναν τσιπρα μεσα τους.εγω ας πουμε δεν τον εχω (ουτε εσυ νομιζω).δεν δεχομαι οτι εχουν ολοι μεσα τους εναν τηλεοπτικο αστερα διοτι τα προσωπα της τηλεορασης δεν ειναι ολα τα προσωπα.γινονται πραγματα μακρια απο αυτην και πολυ καλα πραγματα μαλιστα.
ηθελα μονο να πω πως η αλλαγη που υποτιθεται πως εγινε δε θα μπορουσε ποτε να γινει επειδη το θελει ο μπομπολας ο κυριακου και ο κοντομηνας.ετσι δεν ειναι?
η ιστορια λοιπον μου θυμιζει το χρυσωμενο χαπι που θα μας κανει να ξεχασουμε ποσο καριοληδες ειναι ορισμενοι τυποι.
αλλωστε καθενας που βρισκεται μονιμως μπροστα στην τηλεοραση θα εχει την καταληξη του τυπου στο TV LIFE(ξερεις εσυ).
δεν ελπιζω λοιπον στον τσιπρα,ελπιζω σε μενα με την καλξ εννοια.και σε σενα ελπιζω.και την κοινωνια την δικασαμε κι ας λεει ο στελιος.και την καταδικασαμε τετοια που ειναι.αλλα ξερεις κατι? δε με νοιαζει τιποτα οσο η ουτοπια θα λαμπει στο μυαλο μου.και λαμπει ακομα μια χαρα..
Ξέρεις τι λέει ένα τραγουδάκι;
"Πίσω απο τις λέξεις έρχεται ο αλέξης.." Όπου λέξεις βάλε ΜΜΕ κι όπου αλέξης βάλε Τσίπρας.
Το κακό με μας σαν σύνολο είναι πως πάντα περιμένουμε να μπει κάποιος άλλος μπροστά για να τον ακολουθήσουμε.Δε τολμάμε να μπούμε εμείς μη τυχόν μας χλευάσουν. Έτσι ο Τσίπρας και ο κάθε "Τσίπρας" βγαίνει μπροστά και οδηγεί.Κι αμα είναι και λίγο εμφανίσιμος, τα ΜΜΕ βρήκαν τη νέα μαντόνα τους.
Όλα ένα παιχνίδι είναι.Σημασία έχει το κατα πόσο έχουμε διάθεση να παίξουμε.
τι εννοεις οταν λες οτι μασαμε να βγουμε μπροστα?αν δικαιουσαι κατι δε το σιεκδικεις?δε βγαινεις μπροστα τοτε?
οχι,μια χαρα μπορουμε να βγουμε μπροστα,αλλα αυτο θα εριχνε τη θεαματικοτητα του mega και του ant1,για αυτο αυτοι προωθουν τους δικους τους "μπροσταρηδες".και το παραμυθι δεν το τρωμε πια.γιατι δεν ειμαστε θυματα της τηλεορασης κι ολοων αυτων των καριοληδων.
οπως λες κι εσυ ειναι ολα ενα παιχνιδι.για αυτους.για μενα το παιχνιδι ειναι αλλο και παιζεται αλλου.παιζεται με το σωμα.οχι με τα ματια και το τηλεκοντρολ.
Συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν θα είχε "πολύ μεγάλο ενδιαφέρον"?
Όχι μόνο οτι δεν τολμάμε. Λέω ή πιο σωστά υπονοώ οτι όταν κάτι δε μας νοιάζει δεν ασχολούμαστε μαζί του ακόμα και αν είναι λάθος.Η κλασσική νοοτροπία που δυστυχώς έχουμε ως Έλληνες...αν είναι λάθος και είναι πάνω σου τρέξε να βρεις το δίκιο σου,αν είναι πάνω στο γείτονα σου χαμογέλα συγκαταβατικά και συνέχισε τη ζωούλα σου
εγω εχω δει πολλους να τολμανε παντως και να μην τους νοιαζει μονο το τομαρι τους.υπαρχουν πολλοι τετοιοι αλλα ειναι μακρια απο τα φωτα και τα στρογγυλα λογακια.ευτηχως δηλαδη..
οσο για τους αλλους που λες αστους να συνεχισουν τη ζωουλα τους.
οσο για συνεργασια ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ γρηγορακο να κι αν συνεργαστουν να κι αν δεν συνεργαστουν.σιγα...
οχι ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι το ενδεχόμενο, δηλ πραγματική προγραμματική σύγκλιση θα λένε..!!
Φίλε graikos, μη θεωρείς καθόλου απίθανο ένα τέτοιο σενάριο.Αν αυτά που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις για τα δυο μεγάλα κόμματα γίνουν πράξη στις επόμενες εκλογές (πράγμα για το οποίο πολύ αμφιβάλω όπως σωστά ισχυρίζεται και ο kapsos)τότε θα δούμε πολύ πιο ευφάνταστα σενάρια από μια πιθανή απλή συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Κάτσε γιατί "η εξουσία ενώνει" και ταυτόχρονα είναι τόσο ισχυρό ναρκωτικό που όποιος την έχει γευτεί κάνει τα πάντα για να την ξαναποκτήσει.
Τώρα για το αν κάτι τέτοιο θα ήταν ικανό να δημιουργήσει λαϊκό ρεύμα προς αυτή την κατεύθυνση πολύ αμφιβάλω. Μάλλον τα αντίθετα αποτελέσματα θα επιφέρει. Αυτή όμως είναι μια μεγάλη συζήτηση κι έχει πολλές παραμέτρους. Ας κρατήσουμε μόνο το ότι η εξουσία ενώνει κι ότι και οι δύο την έχουν γευτεί και δεν αντέχουν στην ιδέα να μην την έχουν.Άρα...όλα είναι πιθανά.
"Διδάσκων" αεί διδασκόμενος
εγω πιστευω πως αμα ΝΔ και πΑΣΟΚ δουνε τα μεγαλα ζορια θα συνεργαστουν μια χαρα.ειναι πολλα τα λεφτα!
Δημοσίευση σχολίου